Witaminy i składniki mineralne są niezbędnym elementem do prawidłowego funkcjonowania organizmów. Poziom ich zawartości jest zatem jednym z ważniejszych wskaźników jakości produktów żywnościowych oraz odpowiednich zabiegów technologicznych.
Witaminy mogą być pochodzenia naturalnego lub otrzymywane syntetycznie, a ich analityka jest niezmiernie skomplikowana z uwagi na różnorodność struktur i właściwości.
Składniki mineralne to pierwiastki chemiczne, związki egzogenne, czyli takie, które nie są syntetyzowane przez nasz organizm i należy dostarczać je z zewnątrz w odpowiednich dawkach i proporcjach. Ważne dla naszego ciała są nie tylko makroelementy (czyli składniki mineralne, do których zaliczyć można magnez, potas, wapń, siarkę, fosfor, sód
i chlor), na które zapotrzebowanie organizmu jest duże, ale również mikroelementy (takie jak na przykład jod, chrom, żelazo, miedź, selen, cynk i fluor), których potrzebujemy nieco mniej.
Badania potwierdzające zawartość witamin i składników mineralnych wykonuje się głównie w przypadku suplementów diety, a także w przypadku środków spożywczych powszechnie spożywanych, gdy ich obecność oraz poziom zawartości świadczą o szczególnej wartości odżywczej produktów.
Ilość witamin i składników mineralnych, które przedstawiono w tabeli w Załączniku XIII do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004, ze zmianami, można deklarować na opakowaniu żywności, jeżeli występują w znaczącej ilości. Tę znaczącą ilość oblicza się, wykorzystując odpowiednie zależności:
- 15 % referencyjnych wartości spożycia, zawarte w 100 g lub 100 ml, w przypadku produktów innych niż napoje,
- 7,5 % referencyjnych wartości spożycia, zawarte w 100 ml, w przypadku napojów,
- 15 % referencyjnych wartości spożycia, w przeliczeniu na porcję, jeżeli dane opakowanie zawiera wyłącznie jedną porcję.
J.S. Hamilton Poland wykonuje analizy w swoim centralnym laboratorium w Gdyni, niekiedy również we współpracy
z najlepszymi uznanymi w tej dziedzinie laboratoriami europejskimi. Oznaczenie witamin i składników mineralnych wymaga zastosowania wielu specjalistycznych technik badawczych.
W przypadku witamin dobór techniki badawczej jest związany głównie z klasyfikacją i strukturą badanej witaminy. Najczęściej wykorzystuje się techniki chromatograficzne (technika chromatografii cieczowej z detekcją fluorescencyjną HPLC-FLD lub spektrofotometryczną HPLC-UV/VIS, HPLC-DAD) lub techniki mikrobiologiczne. Rzadziej stosowanymi technikami są metodyki enzymatyczne czy miareczkowe.
Do oznaczenia zawartości składników mineralnych laboratorium J.S. Hamilton Poland wykorzystuje technikę spektrometrii emisji atomowej z indukcyjnie wzbudzoną plazmą (ICP-OES) oraz spektrometrię mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS).
Badania witamin i składników mineralnych wykonywane są metodami akredytowanymi. Warto również dodać, że w przypadku wielu artykułów rolno-żywnościowych, środków żywienia zwierząt i premiksów laboratorium posiada akredytację w zakresie elastycznym, co oznacza, że może modyfikować metodę badań, zmieniać zakres pomiarowy metody oraz dodać nową badaną cechę (witaminę czy składnik mineralny) w ramach obiektu i metody. Aktualna lista badań prowadzonych w ramach zakresu elastycznego jest dostępna na stronie internetowej.